สบู่ใช้สำหรับอาบน้ำ ทำความสะอาดร่างกาย สระผม โกนหนวด ซักเสื้อผ้า และซักสิ่งของต่างๆ พวกเขามาในรูปแบบที่แตกต่างกัน แท่ง ของเหลวหรือผงและทำจากน้ำมันพืชหรือไขมันสัตว์ สบู่ที่ละเอียดกว่าทำจากน้ำมันพืช น้ำมันอะโรมาติก น้ำด่าง กลิ่นและสีต่าง ๆ จะถูกเติมในขณะแปรรูปเพื่อทำสบู่หลากหลายชนิด
น้ำมันพืชที่ใช้ส่วนใหญ่มาจากน้ำมันปาล์ม น้ำมันมะกอก น้ำมันมะพร้าว น้ำมันกัญชง และจากเชียบัตเตอร์และเนยโกโก้ น้ำมันหรือเนยแต่ละชนิดให้คุณภาพที่แตกต่างกัน น้ำมันปาล์มผลิตสบู่ที่นุ่มกว่า น้ำมันมะกอกบริสุทธิ์หรือที่เรียกว่าสบู่คาสตีลหรือมาร์แซย์ให้ความอ่อนโยน บ๊องแก้ว และน้ำมันมะพร้าวผลิตสบู่ที่มีฟองมาก น้ำมันมะพร้าวและน้ำมันปาล์มผสมกันทำให้สบู่มีความแข็ง น้ำมันมะพร้าว ปาล์ม และน้ำมันมะกอกรวมกันเป็นส่วนใหญ่เพื่อให้สบู่เกิดฟอง
ทรายหรือหินภูเขาไฟอาจเติมลงในสบู่บางชนิดเพื่อให้เกิดการขัดถู ซึ่งทำหน้าที่กำจัดเซลล์ผิวที่ตายแล้วออกจากพื้นผิวใดก็ตามที่กำลังทำความสะอาด น้ำมันหอมระเหยบางชนิดยังถูกเติมลงในสบู่เพื่อสร้างกลิ่นหอม เช่น น้ำมันดอกกัญชา น้ำมันเมล็ดกระวาน น้ำมันผักชีฝรั่ง น้ำมันแซสซาฟรา น้ำมันซาวรี และน้ำมันโป๊ยกั๊ก
สบู่ถูกนำเสนอต่อผู้บริโภคในรูปแบบต่างๆ ในรูปแบบแท่งเป็นหลัก แต่ก็มีทั้งแบบน้ำและแบบผง สบู่เหลวผลิตจากสารสกัดจากพืช น้ำหอม น้ำมันหอมระเหย น้ำมันพืช และกลีเซอรีน ครีมอาบน้ำบางประเภทอ่อนโยนต่อผิวมากกว่าสบู่ก้อน ช่วยรักษาความชุ่มชื้นของผิว สุขอนามัยต่อการใช้มากกว่า และเลอะเทอะน้อยกว่า
ผงซักฟอกสังเคราะห์เป็นผลิตภัณฑ์ซักล้างและทำความสะอาดที่ไม่ใช้สบู่ซึ่งรวมเอาสารเคมีจากวัตถุดิบต่างๆ สารประกอบฟอสเฟตถูกใช้เป็นตัวสร้างในผงซักฟอกสังเคราะห์เหล่านี้เพื่อช่วยในการทำความสะอาดผ้าที่สกปรกมาก ผงซักฟอกเพียงอย่างเดียวหรือใช้ร่วมกับสบู่พบได้ในสบู่ก้อนและสบู่เหลวจำนวนมากที่ใช้สำหรับทำความสะอาดส่วนบุคคล
สบู่ถูกนำมาใช้ในการบำบัดด้วยกลิ่นเพื่อให้ผ่อนคลายและบรรเทาความเครียด บางรัฐกล่าวว่าช่วยปรับปรุงการทำงานของร่างกายและจิตใจ ทำให้อารมณ์สงบและผ่อนคลาย ซึ่งป้องกันการนอนไม่หลับ แม้ว่างานวิจัยบางชิ้นแสดงให้เห็นว่าไม่มีข้อพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์เพียงพอว่าสบู่ที่มีกลิ่นหอมหรือมีกลิ่นหอมที่ใช้สำหรับการบำบัดด้วยกลิ่นหอมนั้นให้ผลการรักษา แต่บางคนก็ยังเชื่อว่ามีและจะใช้สบู่เหล่านี้ต่อไป